Maciej Malenczuk, Witold Pyrkosz, Kate Winslet (PP)

Piszę notkę, bo mnie nosi. Nosi mnie, bo ktoś obiecał mi niespodziankę. Kocham niespodzianki, ale nie mogę się ich doczekać. Oprócz tego mam depresję, bo od dwóch dni moja skrzynka świeci pustkami i zaczynam się martwić, że nowy listonosz poszedł sobie na urlop. Słowem: witam w nowym roku. Roku, w którym za dziesięć listów do Europy zamiast trzydziestu zapłacę pięćdziesiąt złotych, atrakcyjnych adresów nie ubywa, a wręcz odwrotnie. Ale to nie jest blog o tym, że na świecie, a co za tym idzie (uwaga, nowość) także w Polsce, jest źle i okropnie. Cóż, jeszcze nie. Blog ma nieco inną tematykę, więc pora skończyć wylewać swoje gorzkie żale.

Podpis Macieja Maleńczuka (którego kocham i wielbię) otrzymałam z wymiany z Michałem, któremu po raz kolejny dziękuję (a jeśli dotąd tego nie zrobiłam - dziękuję po raz pierwszy).

W celu rozwinięcia myśli, a właściwie mojego miłosnego wyznania, dodam, że byłam na koncercie tego Pana jakiś czas temu i byłam oczarowana. Kto będzie miał okazję, serdecznie polecam. Nie sugerujcie się występami na sylwestrach, festiwalach czy innych telewizyjnych głupotach, idźcie bez wahania. Jego talent, charyzma i teatralność są absolutnie nie do podrobienia, leją się ze sceny litrami. Hm, no to tyle.

Oryginalny podpis Pana Witolda Pyrkosza oraz nadrukowany podpis mojej ukochanej Kate Winslet otrzymałam od mojej drogiej koleżanki Viki, której po raz kolejny bardzo dziękuję. ;)

Okej, nie mogę Was wypuścić bez tego. Nie w notce z Maciejem M.

Pozdrawiam
M.J.